Afgelopen zondag in Odeon. Te mooi weer buiten. Toch even naar binnen. Tweede setje meegepakt van de Biggles Big Band.
Met de maiden voyage van het stuk Mayden Voyage. Mooi gebracht. Geinige solo ook, zeggen we dan met enig understatement over Benjamin Hermans (die we overigens bij zoeken naar keyboardstandaard eens aantroffen; lange noten blazend in repetitieruimte van niet nader te definieren oefenlokaal; fijn om te weten dat het je in het leven nooit komt aanwaaien). Of, laten we het anders formuleren. Mooi opgebouwde solo, neemt de luisteraar stapsgewijs mee tot zelfs ingewikkelde lijnen in de solo herkenbaar blijven in hun eenvoud.
Verder ook een hele mooie en sfeervolle Mood Indigo gehoord. Met een gastbaritonspeler (leek het althans) wiens naam we niet genoteerd hebben. Maar waarvan we later begrepen dat het Maarten Schuurman was. En dat ene stuk van Miles, Milesstones, alwaar de solocue (en het einde daarvan) door de met ogen dicht spelende Hermans niet gezien, doch zeer snel gehoord werd. Ach, het blijft een fenomeen, die meneer met de altsax. Erg de moeite waard.
En de volgende keer zullen we direkt ook wat betere aantekeningen maken terwijl we er zijn.....
