Vanavond met wat jazz-vogels op bezoek geweest in de net geopende Pannonica in Den Haag. De progammeur Udo van Boven is enerzijds erg goed. Hij heeft gisteren een kanjer van een Zweedse Big Band ingehuurd. Ze heten Jannne Erson Big band en zijn volgens onze deskundige bescheiden mening gelijk aan of beter dan de New Concert Big Band. Het wonderschone 'A child is born' wordt morgen helaas gespeeld. Maar wij hebben nu al de CD bij ons en luisteren. Vol met goede herinneringen. Want de band is OK, en morgen spelen ze A child is born wel (ook in Pannonica, want ze gaan natuurlijk niet voor slechts 1 optreden de hele reis met de bus vanuit Zweden maken).
Wat is nu zo boeiend? De programmeur van Pannonica wilde uiteindelijk niet betalen voor de reiskosten, maar gelukkig was drummer/bandleider Janne Erson zo gedreven om uit eigen zak de reis (24 uur met de bus) te vergoeden. Hulde voor Janne, jammer dat Udo het niet begrepen heeft. Staan we net met Janne te ouwehoeren over de muziek, hij tekende de net door ons aangeschafte CD, gaat Udo ons opeens afschermen van de bandleider met de onvolprezen tekst: "Gun die man wat rust." Wij denken dan stilletjes "Gun die man zijn reiskosten en laat ons gewoon over de muziek praten..."
Onze gebiasde mening:
De lead-trompettist Andreas Svejebuck was zonder 'attitude' ronduit erg goed. Hij speelde op een Holton MF type ST 308 ( de 307 was aan Maynard Ferguson goed besteeed). Mondstuk Jardinelli, nr 27-V1. Nou dan weten we het wel !!! In de zaal zat Mike Booth (afen toe de Dijk en New Concert Big Band) de concurrentie uit te checken. De volledige 4 (door ons persoonlijk afgedwongen) toegiften zat hij verbeten uit, waarna hij schielijk de hielen lichtte (c.q. de kuierlatten op hun bestendigheid beproefde)..
Afijn, een mooie Buddy Rich tribute, check het vanavond zelf uit en trek je niets aan van de afgrijselijke toegansgprijs van 15 euro......... want het is voor een goede zaak......
PS: Dan gaan ze als laatste nummer Greensleeves spelen en denk je: dat is nou jammer van zo'n leuke band. Blijkt hun arrangement te beginnen met het Manteca intro en vervolgens te ontaarden in een vet ritmische, groovende tune. Als Jan van Veen die versie van Greensleeves nu voortaan draait in zijn programma zul je zien dat het gauw afgelopen is met die zwijmelbrieven en hijgerige prutsgedichten.
