Jazza Bozza, mix van Latin, Balads en pure Blues

Net tegenaangelopen bij de kerst. Jazza Bozza, een mix van Latin, Balads en pure Blues.

Vrije Geluiden: Richard Rogers

Zojuist net ademloos gekeken naar uitzending op VPRO over Richard Rogers. Ontzettend mooi programma, veel uitleg over de man, zijn talloze angsten, zijn muziek. Zie de uitzending op de website Vrije Geluiden.

Jazz bij de NPS: interviews, achtergronden en muziek

Welaan, weinig gelegenheid om veel te melden op deze site, anders dan dat de surfer toch ook richting NOS moet surfen voor het onvolprezen programma Jazzkotabel.

On en off-line plezier

Met dank aan de trouwe lezers een tweetal tips. Voor wie on-line eens wil kijken naar bladmuziek uit begin van de vorige eeuw heb ik een Amerikaanse bibliotheek met openbare bladmuziek pdf-jes (ziet er erg mooi uit).

En voor wie off-line uit zijn dak wil gaan hebben wij exhilarating dirty powerjazz van een nieuwe 11-persoons band: Ikki (voor Internationaal Kook en Kunst Instituut maar ook in het Japans: oproer), het geesteskind van Matsumoto 'Santi' Kazushi.

Ikki consists of eleven young musicians from Korea, Zweden, Austria, Holland and other countries, who love food. Together they play Matsumoto 'Santi' Kazushi's highly personal arrangements of jazzstandards, Japanese originals and obscure musical works, inspired by among others Carla Bley, Gil Evans, Sun Ra, Shibusashirazu Orchestra and James Brown.

En waar kunt u ze horen...? Jawel in het aloude Winston International (Warmoesstraat 129, Amsterdam), op de Las Vegas Tokyo party op 2 november. Deur open van 20.00 tot 3.00; Ikki begint omstreeks 22.00 uur.

Veel plezier dan maar !

Tineke is houdbaar: Gerard Wilson ook

Tussenstand: de CD van Tineke Postma is bestand tegen veelvuldig draaien.
Tijd voor andere CD's nu.

Zoals New York New Sound van Gerard Wilson (via bemiddeling van Hans D ontvangen van de platenbaas van Blue Note in de Gravenstraat; een zaak die nu al 7 jaar bestaat zoals u weet !!). Vreselijk goede CD. Is ook bestand tegen veelvuldig draaien. Kenny Baron op piano (en af en toe Renee Rosnes). Stoere arrangementen. John Faddis blaast extra nootje hoger dan normaal. Maar ook mooie zachte stukken. Ofwel. Zeeeer de moeite waard. Kopen die handel !

Tineke Postma: First Avenue

Vanochtend op de radio hoorden we een interview met Tineke Postma, jong en talentvol Nederlands saxofoniste (alt/sopraan). Cum laude afgestudeerd op Amsterdams conservatorium. Nu al links en rechts prijzen gewonnen.

Natuurlijk ging het even over blonde vrouw op sax (het Candy-Dulfer effect), maar daarna ging het vooral over muziek. En over haar eerste plaat, First Avenue. Met... jawel, het is gewaagd... veel eigen stukken. Overtuigd door de stukken op de radio (1 live, 1 van de plaat) zijn we snel naar de CD-winkel gegaan. En de CD heeft nu de eerste ronde in de speler achter de rug.

Wat we ervan vinden? Tja... erg bijzonder eigenlijk. Stuk voor stuk goede muzikanten (Rob van Bavel, Martijn Vink, Jeroen Vierdag en Tineke zelf) met open oren. En een serie mooie stukken die het vooroordeel dat jazz niet goed in het gehoor ligt stevig ontkrachten. We gaan nu gauw kijken of de plaat de duurtest kan doorstaan (kijken of ie al verveelt als je hem 15 keer beluistert).

En U? U gaat hem ook snel kopen, dat weet ik zeker.

Night of The Blues 2003

Gouden tip over deze Night of The Blues 2003 met de onvolprezen uit Austin (Texas - USA) afkomstige GUY FORSYTH. De tour gaat door gansch Nederland:
do 30-okt Zoetermeer Stadstheater
vr 31-okt Breda Chassé Theater
za 1-nov Roermond TheaterHotel De Oranjerie
zo 2-nov Arnhem Musis Sacrum
wo 5-nov Purmerend Theater De Purmaryn
do 6-nov Middelburg Stadsschouwburg Middelburg
vr 7-nov Schiedam Fortis Theater aan de Schie
za 8-nov Amsterdam De Meervaart
zo 9-nov Groningen De Oosterpoort
di 11-nov Deventer Deventer Schouwburg
do 13-nov Drachten De Lawei
vr 14-nov Den Haag Dr. Anton Philipszaal
za 15-nov Zaandam Zaantheater
zo 16-nov Doetichem Schouwburg Amphion

Zie ook deze recensie bij de Cees van Niel band.

Weblogmeeting.. all blues?

Vorig jaar was het juni, mooi weer en bleef Ini omdat ik later die dag jazz met Beethoven op het programma had. Dit jaar is alles anders... het is september... en er wordt regen voorspeld. Voor je het weet heeft straks iedereen de blues (en niet die van Kasper van Kooten).

North Sea wil jazzstation met Talpa

Adformatie meldt dat de organisatie van het jaarlijkse North Sea Jazz (NSJ) Festival in Den Haag samen met het radiobedrijf van John de Mol (Talpa Radio International) een jazzradiozender wil beginnen.

'North Sea Jazz FM' dingt mee om de laatst overgebleven FM-frequentie die bij de onlangs gehouden etherverdeling (juni) onverdeeld is gebleven. Dat landelijke FM-pakket is door de overheid bestempeld voor klassieke- en/of jazzmuziek.
...

Talpa-radiodirecteur Erik de Zwart ziet het helemaal zitten om een eigen jazz-zender te starten, zegt hij tegen Radio.nl. ‘Als er één groot muzikaal vlak is dat door geen enkel radiostation fatsoenlijk wordt geboden, dan is dat jazz. En dat terwijl er zoveel liefhebbers zijn. Op North Sea Jazz FM zal naast internationale ook veel aandacht aan Nederlandse jazzmuziek worden geschonken.'

Dat klinkt mooi.... jazz op zes wordt werkelijkheid ....

Jazz op een kerkorgel...?

Tip voor komende week:Jazz en orgel.

Waar: Oude Lutherse Kerk (Aula van de Universiteit van Amsterdam)
Wanneer: vr 05/sep/03 aanvang: 22:00 uur,
Prijs: € 11,50
Wie: Bert van den Brink (orgel), Eric Vloeimans (trompet), Clemens van der Feen (bas) en Jasper van Hulten (slagwerk).

Jazz op de Uitmarkt (zaterdag)

Jawel, als echte grootstedelijke avonturiers waagden we ons buiten de grachtengordel richting Museumplein. En we hebben genoten. Niet de volledige concerten gehoord maar wel mooie stukkies muziek bij de Platanen tent:
-Kristina Fuchs en haar band (soort jodelend laatste nummer, met knipoog, altijd geinig),
-Esmee Olthuis en Albert Veenendaal; erg mooi om te merken dat piano en sax ook zonder de rest van de ritmesectie kunnen swingen. Zeker als Esmee dan de kwebbelende miepjes op eerste rijen maant om de klep te houden danwel zich bij de bar of buiten de tent verder te verpozen. Riskant maar wel een goede actie. Kwam de aandacht voor ballad nadien zeker ten goede.
-Oene van Geele en kwintet; weer niet het hele concert gehoord maar de laatste twee nummers van de avond. Erg spannend om te beluisteren. En erg muzikaal. Iedereen in de band stond met de oren open en samen werd een ronduit muziek gemaakt. Mooie bassolo. Daarvoor ook mooie vioolsolo. Vroeg om meer, maar man in lelijk pak be-eindigde de avond.

Over de tv-uitzending op hoofdpodium met smakeloze Spijkerman zwijgen we verder. Behalve dan dat Karin Bloemen podium/zangtechnisch wel een kanjer is. Keleetig, die is goed, ongelofelijk. Ook stevig waren de nabije jazz-heren van Monsieur Dubois. Kort gehoord maar vet en strak. Doorgepakte East Coast zullen we zeggen.

En weer wat later hoorde we de Groove Troupers. Met zeer smaakvolle arrangementen. Fijne zangeres. Twee drummers. Hippe dwarsfluitspeler (tevens bandleider). En de onnavolgbare Rini Swinkels en Angelo Verploegen op trompetten. Hele set was een genoegen om naar te luisteren. Grote klasse.

Ach, dat het een beetje regende was niet erg. We kregen een gratis petje van een biermerk dat aan een calamiteit refereert. En er was meer dan voldoende goed gezelschap (waarvan sommige overigens duidelijk de voorgeschreven bedtijd negeerden om de meegebrachte breezertjes stiekem uithuizig te nuttigen)....

Als dit dan de voorbode mag zijn voor het komende jazz-seizoen, zien wij van de Nederjazz het weer helemaal zitten. En wie dit echt online leest en nog wil genieten-- gauw naar concertgebouw want daar speelt nu Ramon Valle....

Update: XLJAZZ orkest met Eric Vloeimans, Benjamin Herman en Gerardo Rosales

XL-JAZZ is de naam van een nieuw zeer uitgebreid (XL voor EXTRA LARGE) jazzorkest. Het is een semi-professioneel orkest, onder leiding van componist, arrangeur, saxofonist Gerrit Jan Binkhorst, die voor het orkest stukken arrangeert van stukken van o.a.Thelonious Monk en Charles Mingus. De eerste try-out vond onlangs plaats op het terrein van Buitenkunst, de organisatie die het project initieert.

In Amsterdam vind de opvoering van het eerste XLJAZZ-project plaats op 27 september 2003 's avonds in het Bimhuis. De solisten zijn Eric Vloeimans, Benjamin Herman (in plaats van de tot nu toe aangekondigde Michael Moore) en Gerardo Rosales. De dag daarop wordt in samenwerking met Jazzwerkplaats en W2 een tweede concert gegeven in zaal W2 in Den Bosch (15.00 uur).

Deelder Draait (nog steeds)

Als Jules Deelder langskomt met zijn jazz-plaatjes, dan weet je het wel. Swingen geblazen. Sinds een tijdje is in de winkel de CD Deelder Draait te krijgen. Zie ook deze recensie.

Grachtengordel-jazzliefhebber zoals wij zijn, genoten we vorig jaar op de Parade van de aparte zaal (Deelder Draait) met Deelders mix van eigen jazzplaten. Die zaal is er dit jaar niet meer, maar Deelder draait nog steeds. Begeef u op de Parade richting zweefmolen en daar staat hij geheel in stijl hoogstpersoonlijk de beste jazzplaatjes te draaien. Hoort zegt het voort !

Wat is een blue note eigenlijk...?

Aangetroffen op deze site met 'Muziektermen'

Blue note
Te laag geintoneerde toon, meestal de terts..

Hmm....... interessante visie zeggen we dan. Waarbij we de beheerder van de lijst met muziektermen direkt de volgende vakterm ter opname op zijn site willen suggereren:

Interessant
Bijvoeglijk naamwoord. Kwalificatie die gebruikt wordt om solo's of muziekstukken op een beleefde manier in hun waarde te laten en van commentaar te voorzien. Meestal gebruikt omdat de componist/muzikant in kwestie duidelijk geen enkel muzikaal talent heeft. Bij uitzondering gebruikt omdat de componist/musicus zoveel talent heeft dat het de luisteraar boven de pet ging..

Jazz in en op b i j z i n n e n

Op deze onvolprezen pagina van b i j z i n n e n . c o m lees je de persoonlijke mening van M. over Bitches Brew, iets over North Sea Jazz en Ornette Coleman. Duik in het archief en zoek naar Muziek voor Fossielen en je komt ook meer te weten over Eric Dolphy enzo.

Ronald Douglas en Johan Plomp Small Big Band: tribute to Nat King Cole

Zaterdagavond, 26 juli 2003; op het laatste moment besloten nog even dit concert te gaan beluisteren. Op zich een goed idee, ware het niet dat naast de toegewezen plaats een traditioneel type Amerikaan ook de helft van mijn stoel innam. En hoewel de nieuwe stoelen in het Concertgebouw een vooruitgang zijn (breder, zachter etc) toch maar een plekje op het balkon gekozen. Waar ook Rene van Beek zich ophield (wie kent hem niet....?).

Hoe dan ook, de Johan Plomp Small Big Band (zie deze link voor line-up en verdere info) speelde samen met Ronald Douglas een tribute to Nat King Cole. Grote pluspunten in de avond:
1-de arrangementen van Johan Plomp; altijd wel een apart stukkie erin waar je oren overeind van gaan staan. Bijzonder mooi: het arrangement van Smile (Ronald, ook de muziek is overigens van Chaplin) en Sweet Lisa. Maar ook de andere stukken mochten er zijn.
2-De zang van Ronald Douglas; erg mooie stembeheersing; zeker de meer intieme ballads waren klasse (Prelude to a Kiss, Smile, Sweet Lisa, For All We Know),
3-Bandleden Jasper Soffers op piano, Simon Rigter op tenorsax (soms ook dwarsfluit) en David Rockefeller op trompet. En ook een beetje Martijn Vink omdat ie soms zo lekker ongegeneerd de juiste klap neer kan leggen.

Ietsje minder waren we te spreken over:
* ontbreken van line-up op papier; het Concertgebouw kan niet beweren jazzliefhebber te zijn als ze niet de moeite nemen voor het concert te op de A4-tjes ook te melden wie er in de band zitten,
* de te schuchtere houding in presentatie op toneel; tuurlijk is het bijzonder (leuk/spannend...) om in het Concertgebouw te spelen, maar zeg dat 1 keer en ga niet te lang en te veel over de trap zeuren en dat het zo fijn is om er te mogen spelen. Kwam over als band met het sorrry-dat-we-hier-staan-complex. Nergens voor nodig.

Ofwel, een mooie avond, goed dat we gegaan zijn. Hopelijk wordt het nogmaals uitgevoerd en is er een sponsor te vinden die dan de boel wil laten opnemen. Want deze stukken verdienen zonder meer een plaats op CD. En zolang die er niet is moeten gewoon de volgende keer weer komen.

Just another jazz-gig ...

Zomaar een ideetje... Soms zie je van die optredens van jazzmuzikanten en dan hebben ze allemaal net niet de goede pakken aan. En soms ook afwijkende kleuren (voor bandleiders / solisten) die eigenlijk net niet kunnen. Dus als ik nou een moderne kunstenaar was zou ik na een concert die pakken inzamelen, en die naar zweet riekende, dampende pakken zou ik op kunstzinnige wijze aan een grote balk/muur of wat dies meer zij, hangen.

Mooie titel verzinnen ("Just another jazz-gig") en dan moet het toch voor een euro-tje of zeventigduizend de galerie-deur uit kunnen richting Amsterdams Stedelijk.

Sanna van Vliet kwintet in de Fuut

Deze donderdag waren we in Den Haag, aan de vooravond van het North Sea Jazz in strandtent de Fuut. En we luisterden naar een uurtje mooie muziek van Sanna van Vliet (zang), Bob Wijnen (piano), Sven Schuster (bas), Sjoerd van Dijkhuizen (tenor sax) en Joost Kesselaar (drums). Het was een mooie zomerdag geweest en geheel in stijl werd die door dit kwintet omlijst.

Zij speelden (welgekozen) My foolish heart, So in love, With every breath I take maar ook twee eigen stukken (tiny fingers, undecided) en nog enige stukken meer die niet meer uit het hoofd te reproduceren zijn. En wat kunnen we ervan zeggen? Het was erg geinspireerd, erg mooi.

Joost Kesselaar zat in de hoek geheel in stijl (leek zo van het surfboard afgestapt te zijn) naar buiten te kijken maar naar binnen te luisteren. Attent en alert. Sjoerd Dijkhuizen zette de van hem vertrouwde solo's neer, ook op de 'lastige nummers' die hem last minute in C-sheet voor de neus gezet werden. Bob Wijnen temde de op de lokatie aanwezige piano met succes; een genot om hem in de solo nog een extra rondje erbij horen te nemen. Sven Schuster was bescheiden doch rots in branding en draaide een interessant einde aan het laatste nummer. Sanna tenslotte wist zowel door stem, solo's en liedkeuze te overtuigen. Mooiste nummer: with every breath I take.

Dit alles was dus de lange reis, trein, tramlijn 12, klunen door het zand, meer dan waard. Maar vraagt u zich af, was er dan niets te klagen? Jawel, twee witbier kostte 6 euro. Het deed even pijn in de beurs, maar omdat we ervan uitgingen dat van die 6 euro een significant deel toch ook naar de band zou vloeien vertrokken we geen spier tijdens het afrekenen. Hulde dus voor het besluit van de Fuut om dit kwintet uit te nodigen.

West End Big Band in Casablanca

Jawel, gisteravond even langs het veelbesproken Casablanca gelopen. Anders dan anders was de West End Big Band nog niet begonnen. Drummer Frans Meijer moest namelijk nog met de motor uit Garderen komen. Maar, eenmaal aangekomen was de band direkt op stoom.

Leuke muziek gehoord, goede pianist (Rob) en as. zaterdag naar het schijnt vanaf 17.00 uur weer te beluisteren (bij een cafe/restaurant op de kop van Zandvoort ergens). Awel, u zult ze vanzelf wel horen als u daar in de buurt bent. 18 man en zangeres sterk zijn moeilijk te missen.

Porgy en Bess in Carré

Ok, we gaan niet uren discussiëren over de vraag of Porgy en Bess jazz is, of een opera of musical. Meer dan voldoende blue notes dus een korte recensie is hier op zijn plaats. We gingen gisteren, zondagavond. En gaan ervan uit dat verhaal etc u bekend is.

Wat we hoorden:
- een erg mooi / strak orkest, strak, bij vlagen wat te snel; het oor moet wel even gewend zijn aan de akoestiek (het komt uit de bak),
- gerommel met microfoons; geluid een mix van naturel en versterkt, kon iets beter eigenlijk,
- een varieteit aan solisten met sportin life die zelfs sammy davis in de film naar de kroon steekt; en maria die hem genadeloos mooi bedreigt. Wat mij betreft de hoogtepunten van deze avond (solisten wisselen telkens, dus wie morgen gaat zal andere bezetting zien...).

Wat wij misten:
- de buzzard song, de politie-agent die de lawyer wegjaagt, een korte reprise bij ain't necessarily so, oplopende bas bij het gebed van serena.
En dat is vermoedelijk vanwege de gekozen geautoriseerde versie.

Wat wij zagen:
- mooi toneelbeeld, soms iets te weinig subtiel uitgebeelde symboliek.

Awel, doet hier uw voordeel mee en geniet !

Borstlap en co in Niemandsland (KRO)

Vannacht, wakker geworden uit rare droom, even de radio aangezet, blijkt Michiel Borstlap met enige kornuiten bij de KRO live te spelen in het programma Niemandsland. Mooie stukkies gehoord en Rocky Tohuteru interviewde. En men mocht ook inbellen. Erg komisch was dat Hans Teeuwen inbelde; met ingehouden stem begon hij over zijn angst bij de solo, dat je zoveel mogelijkheden hebt en hoe je dan kiest..

Hans T werd snel ontmaskerd, maar de overige bellers niet. Er was er één die begon over een kennis die eigenlijk al jarenlang goed zong maar geen Marco Borsato was, iemand uit Rotterdam die zei dat jazzmensen niet zo moesten zeuren of beperkte exposure. En als toppunt een meneer die met een aanloopje uitkwam op de ultieme vraag: waarom draait de KRO geen Ave Verum meer.

Nee, het gehalte aan inbellers was treurig, zelf was ik natuurlijk te lui om de telefoon te pakken (en met al die 0900-belspelletjes in mijn achterhoofd denk je toch dat je er niet doorkomt). Want had ik gebeld dan had ik gezegd dat ik ze erg mooi vond spelen, ze iets gevraagd over luisteren naar muziek van anderen (wanneer geniet je en wanneer hoor je schema's) en ze nog een fijne nacht gewenst.

Heb ik niet gedaan, maar wel even deze posting om Borstlap, Lievestro en Gijs de drummer (achternaam gemist, het was 's nachts en geen pen en papier bij de hand natuurlijk) een hart onder de riem te steken. Het spelen was niet voor niets, ik heb ademloos geluisterd en ga de nieuwe cd zeker kopen....

East End Sound in Hilversum

Even een megatip voor aanstaand weekend. Op het welbekende Hilversum Alive speelt van 18.00-19.30 op Buitenpodium de Kerkbrink de jazz-combinatie: East End Sound (zie ook hun website). Benieuwd hoe dat gaat klinken....

Nieuwe jazztips ...

.. komen van om en nabij de rivieren. Het gaat om de Frits Bayens Big Band. Die spelen de zaterdag na Hemelvaart op het Bredase jazzfestival.

Dan hebben we ook nog een concert van Big Band Enterprise in de aanbieding op 25 mei as in grandcafee Boekmans.

Veel luisterplezier en laat ons weten hoe het klinkt.

Slaap zacht Nina

Makkelijk heeft ze het niet gehad. Overdag lesgeven, 's avonds in de club piano spelen. Ontdekt, getrouwd met man/manager. Man verlaat haar met medeneming van copyrights op haar liedjes. Waaronder veel meer beauties dan My Baby Just Cares for Me. Namelijk erg mooie vertolkingen van Little Girl Blue, Pirate Jenny. Enzovoorts.

En vandaag horen we dat Nina Simone zondagmorgen op 70-jarige leeftijd in haar huis in het zuiden van Frankrijk is gestorven. Dat maakte haar manager Clifton Henderson in een verklaring bekend. Ze stierf in haar slaap in haar woonplaats Carry-le-Rouet, even buiten Marseille. Nina Simone werd in 1933 als Eunice Waymon geboren in Tyron in de Amerikaanse staat Noord-Carolina.

Slaap zacht Nina.

Jazz op 6; op naar 24 uur Jazz per dag !

Van de jazz-cats van BNR ontvingen we een mooi CD-tje. Zo leerden we weer dat er zoiets is als Jazz op 6. De Stichting Jazz op 6 zet zich in om te komen tot de inrichting van een volwaardige 6e publieke radiozender waarop 24 uur per dag jazzmuziek in al haar verschijningsvormen te horen zal zijn. Dat kunnen we alleen maar van harte ondersteunen.

Hoe kunt u hen ondersteunen?
Dat is eenvoudig. U wordt vriend of donateur van de Stichting Jazz op 6 en stort een bedrag (tenminste 12 euro 50) op rekeningnummer 3822.15.842 t.n.v. Jazzop6.




http://www.jazzop6.nl/

Biggles big band en David Rothschild (trombone)

We waren 30 maart in Odeon... (ja, ja alweer, begint routine te worden). En het viel de schrijver dezes op hoe geschikt deze zaal is voor Jazzconcerten. In deze voortreffelijke akoestiek komt het geluid van een bigband zeer tot zijn recht en het is maar de vraag of versterking van de gastsolist hierop een positieve bijdrage levert. Mede hierdoor was er weer puur luistergenot te beleven op deze zondagmiddag.

Het stramien is inmiddels bekend. De band warmt op met een nummer waarin alle secties even al het stof uit de toeters kunnen blazen en het publiek weer kan wennen aan het imposante multi-harmonische en dynamische spectrum van een bigband. Het hiervoor uitgekozen stuk was dit keer Safetynet Blues. Justus Dolleman speelde hierin een van hem inmiddels verwachte degelijke mineur blues solo welke gevolgd werd door een aanstekelijke special voor de hele sax-sectie. De stemming was letterlijk en figuurlijk gezet.

Na het openingsnummer volgen een aantal zangnummers met als zangeres Sheryl Goldberg. Deze van origine Amerikaanse zangeres koppelt een prettige uitstraling aan een evenzo prettig stemgeluid. Met groot gemak wordt een up-tempo nummer als" Orange coloured sky" afgewisseld met een ballad als "That ol' devil called love" Hierbij ook een compliment voor de samenstelling van de sets door bandleider Leon van Mil. Hij weet bij elk volgend nummer weer de spanning erin te houden door een goede afwisseling van tempi, toonsoorten en solistenkeuze.

Maar er wordt uiteindelijk naar het hoogtepunt van de middag toegewerkt; de gastsolist.

Deze keer was de keus gevallen op David Rothschild. Een trombonist die zijn sporen inmiddels meer dan verdiend heeft in de Nederlandse jazzscene blijkens zijn activiteiten in diverse bands en gezelschappen. Met hier en daar wat humoristisch commentaar wist hij het publiek op zijn hand te krijgen, hoewel zijn spel alleen al aanleiding daarvoor gaf. "On green dolfinstreet". "Caravan", "Take the A-Train" om maar eens wat te noemen, werden virtuoos uit de coulisse geschoven.

U zult begrijpen dat Rothschild een liefhebber is van het traditionele repertoire als na de pauze ook nog "On the sunny side of the street" en "A Night in Tunesia" worden vertolkt. Als u de ter plekke te koop aangeboden CD "Lookin' Up" zou beluisteren komt u erachter dat de trombonist veel meer in zijn mars heef gezien het Latin karakter van deze CD. ("maar haast u met het kopen van deze CD want er zijn er nog maar 7000 van" aldus Rothschild)

Het spel en geluid van Rothschild is zoals je dat eigenlijk wilt van een trombone, zo smeuig als een pakje boter. Het onfunctioneel octaveren van een thema zoals in "You don't know what love is" zou wat mij betreft echter achterwege kunnen blijven. Zeker als het dan kicksvrij kan worden gespeeld. En wat betreft het in klein combo gespeelde "Sandu" zou een betere uitvoering verdienen. Een blues-themaatje mag dan simpel zijn, maar dat ontslaat je niet van de plicht dit tot in de finesses uit te voeren. Laten we zeggen, het werd wat rommelig opgepakt.

Hoe dan ook, toch weer een voortreffelijk optreden van deze band. En met een gastsolist die zich niet liet verleiden tot een "Shock en Awe" effect om indruk te maken op het publiek. Zijn mooie toon, zijn ge-avanceerde solo's en sympathieke uitstraling op het podium waren meer dan genoeg om de bezoekers een plezierige middag te bezorgen.

Business News Radio Jazz met Hans Dulfer en Alexander Beets

Het is de week van de radio Jazz zullen we maar zeggen. Was het gisteren radio Amstelveen, vandaag Dulfer en Beets (de man van Blue Note in de Gravenstraat; voor wie niet oplet) op Business News Radio. Normaal hebben we dat alleen overdag opstaan om de beurzen te horen kelderen. Maar op maandagavond maken we een uitzondering. Ooit was er op die avond ook een astrologe op de zender te horen, maar die kon het jazz-geweld van de mannen die na haar kwamen kennelijk niet verdragen en is met sterren en noorderzon verdwenen.

Wat vinden we mooi aan het programma? Laten we zeggen; de muziek. High fly bijvoorbeeld zoals dat net voorbij kwam. Montreux jaren 80; dizzy op watermelon man. En eerder nog een langzame ballad die wel interessant, maar eigenlijk ook gewoon net niet ok was. Erg leuk, want ook de minder goede platen scherpen je oren en gemoed.

Voor wie altijd al dacht dat jazz een incrowd gebeuren was. Luister naar Dulfer Jazz op BNR en je weet wel beter. Volkomen objectief. Geen enkele reclame door/voor de presentatoren. En net als radio Amstelveen ook hier te beluisteren via het web!

Amstelveen jazz radio

Zit ik rustig te ontwaken op mijn balkonnetje in de zon; beetje de radio scannen naar andere dingen dan Irak, kom ik op 107.15 FM bij Radio Amstelveen in een jazz programma terecht. Direkt even gekeken of ze op het web bestaan. En jawel. Het blijkt de jazzcorner van Radio Amstelveen lokaal. Elke zondag van 12.00 tot 14.00 uur. Met vandaag allemaal liedjes over Spring (Spring, Spring will be a little late this year, Spring can really hang you up the most, Joy Spring...).

Voor wie dat nog te vroeg op de dag is; elke eerste vrijdag van de maand is er een "Jazz for regulars only" met Robert Soomer. En dat is van 23.00-1.00 uur.

Afijn, veel luisterplezier (webtechniek is experimenteel, kan soms niet werken) allemaal!

Bimhuis 14 maart 2003 Hod O'Brien Trio

Wij gingen luisteren naar de volgende line-up:
O'Brien, piano; J,Schols Bas ; J.Engels drums en speciale gast John Marshall, trompet

O'Brien is een zeer begaafd pianist. De vlekkeloze beboplijnen toverde hij zonder aarzeling uit zijn rechterhand. Maar zonder drummer die hem af en toe een schop onder zijn reet gaf, bleef zijn spel vlak. Dit kan ook gezegd worden over de Amerikaanse trompettist Marshall, die al een aantal jaren in Duitsland woont en werkt. Met een mooie toon (Kenny Dorham, Blue Mitchell) sprak hij evenals zijn werkgever de beboptaal uitstekend. Maar wat moet een trompettist zonder een drummer die hem voedt met accenten? Naast de vlekkeloze (maar zeer traditionele) uitvoering was het repertoire een van de sterke punten van de avond. Leuke thema's van de hand van oa Fats Navarro en Bud Powell, afgewisseld met bop georiënteerde originals.

Een veelbelovende samenstelling dus, goed voor een flinke portie bebop. Het ergste wat er deze avond kon gebeuren? Juist! De afwezigheid van John Engels door ziekte. Hoewel Engels werd vervangen door die andere drumveteraan P. Ypma, was zijn afwezigheid funest voor de spirit van de avond. John Engels staat erom bekend de meest houterige muzikanten te laten swingen. Bovendien kan hij routineuze spelers dwingen om op avontuur te gaan. Dit waren nu precies de ingrediënten die in het Bimhuis nodig waren maar node gemist werden.

10 april BIM-huis, nu alvast noteren...!

Het BIM-huis heeft een heeeele mooie Steinway vleugel gekocht. Ik citeer even de BIM-huis site:
Een bijzonder programma om de aankomst te vieren van de nieuwe vleugel van het Bimhuis, een splinternieuwe Steinway D (de grootste Steinway concertvleugel), met twee uitzonderlijke -en zeer verschillende- pianisten, Guus Janssen en Bert van der Brink. Beide komen in een subtiele duobezetting, om de mogelijkheden van het instrument goed te doen uitkomen. De keuze voor deze pianisten is niet toevallig. Zij maakten deel uit van de selectiecommissie die in de Steinwayfabriek in Hamburg uiteindelijk voor dit instrument koos om het bijzondere karakter. 'Wat zouden we graag Paul Bley op deze vleugel horen', was één van de observaties. De daad bij het woord: de tweede helft van dit programma is voor Paul Bley.

En we mogen dan overigens ook genieten van David Kweksilber (klarinet, eerder op dit log ook gezien in Panama) en Clemens van der Veen (contrabas).

New Cool Collective Big Band in Panama... de traditie vervolgt

De New Cool Collective Big Band speelt, na jaren geleden in Meander op maandagavonden een traditie te hebben gevestigd, al weer een tijd lang vast in Panama. Nachtclub in Amsterdam bij CS. En gisteren speelden ze er ook en had ik eindelijk tijd om te kijken hoe het ervoor stond. En wat bleek?

Ritme sectie enigszins veranderd, Willem Friede in plaats van Stefan Schmid, Martijn Vink in plaats van Stefan Kruger, maar nog wel Jos de Haas, Leslie Lopez en de onverbeterlijke Anton Goudsmit. Nieuw: de broer van Jos de Haas op tenorsax. En zo kunnen we wel de hele line-up proberen te reproduceren, maar dat lukt toch niet. Het gaat erom dat NC Big Band swingt als een trein. Zelfs aloude verstokte discogangers kunnen er niet meer om heen: de bij hen levende stoffige big band perceptie is door Benjamin Herman (weer hij!) en de zijnen weer lekker afgestoft. Met DJ en VJ erbij is het geheel compleet.

Miquel Martinez deed een mooie onnavolgbare solo en ook Anton Goudsmit was als vanouds hoogkwalitatief aan het 'schmieren'. En de trein rijdt ondertussen strak verder. Echt lekker strakke band. Awel, geen woorden voor. Het swong, de stemming zat er goed in, het show-elements was erg goed verzorgd en ook was er nog plaats voor gast percussionisten. Tja, ach, ik merk, het blijft toch moeilijk om het te beschrijven zo op een website-tje. Dat je vol spanning op het eind nog denkt dat Leslie Lopez een timbales-solo neerzet, loopt-ie gewoon terug naar zijn basgitaar.

Kortom, gewoon erheen gaan, dat is het devies.

Biggles en Benjamin...

Afgelopen zondag in Odeon. Te mooi weer buiten. Toch even naar binnen. Tweede setje meegepakt van de Biggles Big Band.

Met de maiden voyage van het stuk Mayden Voyage. Mooi gebracht. Geinige solo ook, zeggen we dan met enig understatement over Benjamin Hermans (die we overigens bij zoeken naar keyboardstandaard eens aantroffen; lange noten blazend in repetitieruimte van niet nader te definieren oefenlokaal; fijn om te weten dat het je in het leven nooit komt aanwaaien). Of, laten we het anders formuleren. Mooi opgebouwde solo, neemt de luisteraar stapsgewijs mee tot zelfs ingewikkelde lijnen in de solo herkenbaar blijven in hun eenvoud.

Verder ook een hele mooie en sfeervolle Mood Indigo gehoord. Met een gastbaritonspeler (leek het althans) wiens naam we niet genoteerd hebben. Maar waarvan we later begrepen dat het Maarten Schuurman was. En dat ene stuk van Miles, Milesstones, alwaar de solocue (en het einde daarvan) door de met ogen dicht spelende Hermans niet gezien, doch zeer snel gehoord werd. Ach, het blijft een fenomeen, die meneer met de altsax. Erg de moeite waard.

En de volgende keer zullen we direkt ook wat betere aantekeningen maken terwijl we er zijn.....

Sanna van Vliet te Voorschoten

Ultieme jazz-tip. Begeef u op zondag 2 maart naar Voorschoten en zoek het eiland van Ome Nick. Vanaf 15.00 uur speelt daar Sanna van Vliet samen met Frans Elsen, Jacques Schols en Rene Winter. Gaat en oordeelt zelf.

Leidse Blues & Jazzweek 2003

Het eerste concert met Hans Dulfer, contrabassist, DJ en rapper is al achter de rug. Dat was volgens ingewijden: 'boeiend', 'interessant', 'Hans doet hip' en ' Ik mag die vent gewoon niet.'

Maar er is ongetwijfeld iets van uw gading te vinden. Zie het programma 2003 op deze pagina.

Gaan natuurlijk.
En daarna ons mailen hoe het was.

Films en jazz in Rotterdam

Op het filmfestival Rotterdam is er niet alleen film, maar ook Jazz. Zoals:

Zaterdag 25 januari: NEW COOL COLLECTIVE BIG BAND
Jurriaanse Zaal (De Doelen). Aanvang 20.15 uur.
Toegang 15 euro. Met reductie 13 euro.

Zondag 26 januari in Calypso (vlakbij CS):
BYE-YA!, Aanvang 16.00 uur. Toegang 7,50 euro.

Pannonica en Janne Ersson Big Band

Vanavond met wat jazz-vogels op bezoek geweest in de net geopende Pannonica in Den Haag. De progammeur Udo van Boven is enerzijds erg goed. Hij heeft gisteren een kanjer van een Zweedse Big Band ingehuurd. Ze heten Jannne Erson Big band en zijn volgens onze deskundige bescheiden mening gelijk aan of beter dan de New Concert Big Band. Het wonderschone 'A child is born' wordt morgen helaas gespeeld. Maar wij hebben nu al de CD bij ons en luisteren. Vol met goede herinneringen. Want de band is OK, en morgen spelen ze A child is born wel (ook in Pannonica, want ze gaan natuurlijk niet voor slechts 1 optreden de hele reis met de bus vanuit Zweden maken).

Wat is nu zo boeiend? De programmeur van Pannonica wilde uiteindelijk niet betalen voor de reiskosten, maar gelukkig was drummer/bandleider Janne Erson zo gedreven om uit eigen zak de reis (24 uur met de bus) te vergoeden. Hulde voor Janne, jammer dat Udo het niet begrepen heeft. Staan we net met Janne te ouwehoeren over de muziek, hij tekende de net door ons aangeschafte CD, gaat Udo ons opeens afschermen van de bandleider met de onvolprezen tekst: "Gun die man wat rust." Wij denken dan stilletjes "Gun die man zijn reiskosten en laat ons gewoon over de muziek praten..."

Onze gebiasde mening:
De lead-trompettist Andreas Svejebuck was zonder 'attitude' ronduit erg goed. Hij speelde op een Holton MF type ST 308 ( de 307 was aan Maynard Ferguson goed besteeed). Mondstuk Jardinelli, nr 27-V1. Nou dan weten we het wel !!! In de zaal zat Mike Booth (afen toe de Dijk en New Concert Big Band) de concurrentie uit te checken. De volledige 4 (door ons persoonlijk afgedwongen) toegiften zat hij verbeten uit, waarna hij schielijk de hielen lichtte (c.q. de kuierlatten op hun bestendigheid beproefde)..

Afijn, een mooie Buddy Rich tribute, check het vanavond zelf uit en trek je niets aan van de afgrijselijke toegansgprijs van 15 euro......... want het is voor een goede zaak......

PS: Dan gaan ze als laatste nummer Greensleeves spelen en denk je: dat is nou jammer van zo'n leuke band. Blijkt hun arrangement te beginnen met het Manteca intro en vervolgens te ontaarden in een vet ritmische, groovende tune. Als Jan van Veen die versie van Greensleeves nu voortaan draait in zijn programma zul je zien dat het gauw afgelopen is met die zwijmelbrieven en hijgerige prutsgedichten.

Mooie NPS Jazz docu's op de buis...

Gisteravond/nacht (want ze denken bij de NPS Jazz dat die jazzcats toch altijd laat op blijven...) was er een mooie documentaire op de buis met Hein van der Geyn. Hein had het over de verhouding hoofd, hart en guts (groove) bij bassisten en erkende ruiterlijk dat het groove-gedeelte hem niet van nature lekker lag. Zie ook deze pagina over Hein.

En volgende week mogen we luisteren naar Piet Noordijk.

XLJAZZ: een speciaal project in 2003

XLJAZZ is de naam van een nieuw projectmatig jazzorkest, met een grote, veelzijdige bezetting; zeg maar een Big Band Plus bezetting. Het orkest wordt een semi-professioneel orkest met vergevorderde amateurs en semi-profs, dat ieder jaar in een nieuwe samenstelling een aantal concerten geeft rond wisselende thema's (in 2003: Monk, Mingus en More). Voor dit eerste XLJAZZ-project zijn als solisten uitgenodigd: Eric Vloeimans (trompet) en Michael Moore (klarinet en sax).

Op dit moment zijn de voorbereidingen voor dit project in volle gang. Het totaalschema is:
- aanmelden: tot maart 2003
-audities: maart/april 2003 (op afspraak)
-toezending partijen: juni 2003
-repetities: 9-16 augustus 2003
-concerten: 16 augustus 2003: matineeconcert op Buitenkunst Randmeer
-openingsconcert laatste weekend Buitenkunst
-september 2003: 1 of 2 concerten in het land (Amsterdam BIMhuis / Den Bosch

Wie geïnteresseerd is kan zich HIER aanmelden.

Pompoen is gesloten....

Helaas, helaas, na twee jaar hard proberen heeft een uniek jazzpodium, Pompoen, de deuren gesloten. We hebben gelukkig op de valreep toch nog even mogen genieten van de "Which way to Kilimanjaro Salsa Big Band" onder leiding van G.J. Binkhorst. Een aanrader !!

En op de allerlaatste avond (4 januari 2003) was er het Quartet met Benjamin Herman en Joost van Schaik. Hoewel er ook een feestje was dat voor overdadige achtergrondruis zorgde, weerhield dat Benjamin en Joost niet om met name in de tweede set behoorlijk los te gaan. Er leek welhaast meer dan een overdadige ADSL verbinding te bestaan die van twee muzikanten één maakte. Een beetje een soort mind-merge als in Star-Trek, maar dan op het podium in de muziek. Fabelachtig mooi.

We beginnen .... !

Alhier de eerste posting door Jazzjunk op Nederjazz: Nederlands beste jazzlog.

Arrogant? Ja.
Kritisch? Ook.
Betrokken? Enorm.
Normatief? Dat ligt eraan.

Onder één en dezelfde naam verschijnen hier jazztips, -recensies en -hints van verschillende auteurs. Wat hen bindt is: mooie muziek, goede intenties, zelf actief instrumentalist en een voorkeur voor jazzvibes recht uit het hart, door het instrument heen, naar de luisteraar.

U begrijpt het wel. Laten we beginnen.