Boffen wij even dat we als jazzjunk per mail al konden intekenen op de CD van Michiel Borstlap. Valt zo'n CD voor een bodemprijs in je bus, zit zijn handtekening er ook nog bij. En je hebt toch ook het fijne gevoel dat je direkt bij de artiest thuis koopt. En dat in een tijd waar Kazaa/Morpheus het je zo makkelijk zouden maken om dat niet te doen.
Welaan, wij zijn een hele mooie CD rijker. Het is namelijk buitengewoon prettig om eens solo naar Michiel te mogen luisteren. Een enorme ideeenrijkdom en stijlvariatie. Hoor je opeens Chopin met een knipoog in de linkerhand voorbij komen. En zie je bijna de dolfijnen van Hancock voor de boot uit varen. Let wel, het is niet zomaar een makkelijke luister-CD; je moet hem veroveren en je mee laten voeren op avontuur.
Mooiste stuk is zonder meer de ode, een soort in memoriam aan Willem Dijkstra (For Willem). Om stil van te worden. Misschien speelt daarbij ook mee dat we dat stuk voor het eerst al eens midden in de nacht op de radio hadden gehoord. Want dat kleurt je beleving. Maar toch.
Voor de doorzoekers. Hier een link naar de nieuwspagina op zijn website (dan kunt u zien wanneer hij weer in de buurt speelt...) en naar het stuk Somewhere over the Rainbow.
