Jawel, deze zaterdagavond was het even dringen geblazen met alle activiteiten. Waardoor we pas de tweede helft konden meekrijgen van het concert van de Amstel Big Band met Benjamin Herman. Maar toch, het was een mooie ervaring. Waarom eigenlijk?Nou, allereerst de Amstel Big Band zelf en leider-dirigent-componist-arrangeur Sven Schuster. De band bulkt van goede muzikanten en de composities en arrangementen zijn smaakvol en intelligent. Soms iets té intelligent zelfs, want deze Jazzjunk moest wel even zorgen dat zijn oren naar deze muziek/arrangementen ging staan. De grote ideeënrijkdom in de liedjes maakt dan ook zeker een hernieuwd bezoek nodig. Maar dat zal wel even duren, want de Amstel Big Band gaat op zomerstop.
Overigens, de Big Band zelf was nipt tweede geworden op het jazzfestival in Hoofddorp. Volgens de afterparty geruchten was het mogelijk het eigen repertoire dat het hem deed. Want de jury beoordeelde - naar verluidt - niet op de nummers/arrangementen, maar op het big band gehalte. En dat was van een andere band kennelijk beter af te lezen. Maar goed, die tweede prijs is ook niet slecht en levert toch mooi 1500 euro voor de pot op. Ook werden altsaxofonist en gitarist met een eigen prijs in het zonnetje gezet. De gitarist was er deze zaterdag niet, maar altsaxofonist wel en die speelde een heel verdienstelijke duet/battle met Benjamin Herman.
En Benjamin Herman dan? Die was net terug uit Oerol en desalniettemin onkreukbaar in het pak. En onkreukbaar in de muzikale bijdrage. Het is heel bijzonder om hem te horen spelen en te horen zoeken naar de connectie met andere spelers. Hij tunet echt in en dan blijft het lastig natuurlijk als big band om terug te tunen. Want je zit met zo'n arrangement toch in een spoorboekje. En zo zonder gitarist was het vooral de drummer die af en toe even meecommuniceerde met de solo's van meneer Herman. Die onnavolgbaar zijn/blijven en daarnaast smaakvol. Als er veel nootjes zijn, dan nooit vanwege effectbejag en altijd vanwege de noten zelf. Dat blijft bijzonder.
Wat natuurlijk ook gewoon stoer is, was dat Benjamin Herman de baas van de band, Sven Schuster, complimenteerde met de arrangementen/composities. Hij zei zoiets van: ik heb dat ook geprobeerd vroeger, met een beetje de ondertoon van; maar dat past niet zo goed in mijn straatje. En dat sierde hem zeer: credits geven waar die thuishoren en zelf weten wat je wilt, kunt, leuk vindt en ook wat je minder goed kunt.
Qua composities hebben we niet meegeschreven met setlist. Opvallend was dat er een latinachtig nummer was dat heel strak in de groove zat; op de een of andere manier viel daarbij alles in elkaar. In de andere liedjes zat af en toe een burpje, ritmetechnisch dan, maar een kniesoor die daarover valt. En de toegift tenslotte, Now Forever, was een mooi eerbetoon aan de New Cool Collective Sound.
Tot slot nog een woord van dank en hulde aan het Bethaniënklooster. Zij geven zeer genereus gelegenheid aan de Amstel Big Band om hier te repeteren (in ruil voor een concert per half jaar) en daarmee leveren ze een bijzondere bijdrage aan het instand houden van de jazzcultuur in Amsterdam. Als de Jazzjunk niet al lang en breed getrouwd zou zijn dan zou hij alleen al daarom overwegen om zijn trouwfeest bij hun te vieren. Maar dit volstrekt terzijde.
