Amstel Big Band Plays Sven Schuster

Gisteravond was het zover: een CD-release optreden van de Amstel Big Band en Sven Schuster. In het Amsterdamse MC-Theater, op de plek waar eerder diezelfde middag Mijke's Middag (Radio6) was uitgezonden. Voorzien van een mooi stempeltje op mijn hand toog ik naar binnen in de voormalige zuiveringshal op het Westergasfabriekterrein. Om eens lekker te gaan luisteren.

Want hoe zeer ooit Bernlef in 1999 de jazz in Nederland dood poogde te verklaren, de jazz leeft nog als geen ander. Talloze artiesten en bands getuigen daarvan. En Caro Emerald slaagde er zelfs in om de mainstream te overtuigen van een prachtige retro-sound. En al dat moois kan natuurlijk alleen maar gedijen dankzij een vruchtbare humus-laag van conservatoria, jazz-scholen en gedreven muzikanten, componisten en dirigenten.

En zo komen we dus bij de Amstel Big Band uit, een groep gedreven muzikanten, aangevoerd door Sven Schuster, bij menigeen bekend als bassist in uiteenlopende formaties. Schuster staat inmiddels al vijf jaar als dirigent voor deze band en toont zich in die periode ook als een produktief en creatief componist. En het is mooi dat we dat nu niet alleen live, maar ook op deze cd kunnen terughoren.

Het openingsnummer van de set gisteren, was 'Serious Fun'. En dat, zo lichtte hij toe, is ook zo'n beetje het motto van de Amstel Big Band en het werken ermee. Waarna Sven en de Band ons meenamen langs uiteenlopende nummers. Van een sferisch nummer als Gravitation naar het funky Music for President (geschreven vanuit de gedachte hoe mooi het zou zijn als alle geld die naar de VS-verkiezingscampagne's zou gaan naar muziek). Als zangeres was daarbij Mathilde Marlon te gast, die op overtuigende wijze in haar zang liet horen hoe de stem ook instrument is. Met mooie -met de gitaar gedubbelde- lijntjes in de nummers Gentle Orientle en Sheherazade.

En zo kon ik gisteravond twee sets lang genieten van arrangementen met veel ideeën, kleuren en lijnen, zowel in ritmiek als harmonie. Uitgevoerd door een aandachtig spelende (en luisterende) Amstel Big Band. Die ook plek in haar midden bood voor de 10-jarige Daniel Keller om op altsax te demonstreren dat de jeugd de toekomst heeft. Het was erg mooi om te horen hoe hij in zijn solo duidelijk ook op de changes meeging en zijn lijntjes neerzette.

Qua composities en spel vond ik het nummer Sixtease erg overtuigen. Ook Skating in Beijing blijft verder altijd een genot om te horen. Dus ik zou zeggen: klik op het plaatje hieronder en dan kunt u ook eens op de luisterpaal luisteren (alhoewel de techniek daar momenteel wat schokkerig is...):

Kortom, het was een mooie avond, en het zal u niet verbazen dat ik na afloop de cd hebt gekocht.