foto W. Ploos van Amstel - Twittter |
Ja de hele wereld heeft smartphones bij zich en staat daar te filmen en fotograferen. Maar deze oude jazz knar met voorliefde voor synthesizers en grooves heeft dat niet. Ik kwam gewoon met mijn eigen oren, oordopjes en mezelf richting Paradiso. Lekker luisteren, dansen en genieten van Kraak en Smaak: de unieke hollandsche synth-groove venture, zo noem ik ze maar.
De vorige in Paradiso keer was al lang geleden, toen Steef de Jong ook al bijzondere toneelprodukties maakte, maar nog niet bekend en overladen met prijzen was. Maar je zou, gezien het gekraak van karton en de eigenzinnige smaak en stijl van Steef de Jong kunnen zeggen dat het motto heel gemeenschappelijk was. Alles draait om Kraak en Smaak.
Nu, ja, laten we het voorprogramma niet vergeten te noemen. Door logistieke beslommeringen kwam ik te laat, dus geen muzikale indruk, maar ik noem ze wel graag: Donna Blue want ze horen er ook bij natuurlijk.
Wie waren er?
Uw jazz-junk is natuurlijk ook niet de jongste meer en dat was ook in de zaal te zien. In zekere zin alle leeftijden. Ik zag op balkon zowel een oma zitten als twee heel jonge basisschool-scholieren. En daartussenin overwegend de jaren 80/90 generatie zal ik maar zeggen.
Waaronder ondergetekende natuurlijk. Jaren geleden kwam via Electric Hustle in aanraking met Kraak en Smaak en hoe mooi ik die plaat vond leest u hier. Er is altijd zoveel te genieten in de muziek en als je dan ook met een bak aan synthesizers en fm-sounds zo muzikaal aan de slag weet te gaan ben ik verkocht.
Een superhechte band
In deze Youtube-film kun je meer kijken naar de band, hoe ze ontwikkeld zijn. Als ik het zelf samenvat dan is het vanuit een producer setting, geleidelijke samenwerking met zangers etc meer richting contract en echte band en songs. En de grote vraag voor mij was vooral: een plaat kun je mooi af producen, maar hoe zijn ze live? Het antwoord is kort en krachtig: fenomenaal en fenomenaal hecht.
Naast Kraak en Smaak zélf zijn daar vocalist/gitarist Ivar Vermeulen en Bernice van Leer (zang). Je merkt de kilometers die ze muzikaal samen hebben afgelegd. Ivar zingt mooi en gooit er ook strakke licks en solo's op gitaar in. Bernice heeft een dijk van een stem die ze kleurt en knalt naar gelang de song het vraagt.
De bassist was ronduit geniaal groovy en muzikaal en dat blijkt te kloppen: ik zie dat het Rik Kraak is (jazzopleiding Codarts en divers prijswinnaar maar vooral: muzikale held). Drummer blijkt Joris Feiertag te zijn en mede toetsenist/artiest blijkt Toby Anagnostis (ook mede componist van Heat, die verder in alle drukte aan het eind de laptop met grooves aan het eind van de vloer moest rapen, band speelde lekker door). En ook de overige bandleden/blazers: veel dank!
Goodies: drops en synths/sounds
In de set wisselden ze nieuwe nummers met oude af en het werd een heel warme kolkende bedoening.
Het is ook gewoon lekker om in een goed getimede/uitgevoerde drop te vallen, bij Let's go Back bijvoorbeeld. En persoonlijk mag ik erg genieten van al het muzikale snoepgoed dat bij Oscar de Jong vandaan komt. Ik vermoed dat mensen niet in de gaten hebben hoe bijzonder het is hoe hij live die sounds uit zijn synth haalt.
Maar dat geldt over de hele linie: één bak topmuzikanten/artiesten die een hele mooie show neerzetten. En dat stumble dan muzikaal als enige misschien een beetje struikelde: misschien hoort dat wel zo, bij die titel?
En er is meer in aantocht...
Afijn, het was een fijne avond, mooie muziek en tegelijk een mooie kennismaking met nieuwe podium-artiesten. Wie ook wil gaan, check deze link met tourinfo. En tenslotte het goede nieuws: in oktober komt het nieuwe album uit en wie wil mag in oktober (de 22e geloof ik?) naar de Melkweg voor nog zo'n happening.